83 Yaşında, 62 Yıllık Dokuma Aşkı: "Bu Meslek Bitsin İstemiyorum"

Ankara’nın Beypazarı ilçesinde yaşayan 83 yaşındaki İsmail Yanık, 62 yıldır el dokumacılığı mesleğini yaşatmak için mücadele ediyor. Usta sanatçı, gençlerin ilgisizliğinden dertli: “Benim bir tane bile çırağım olmadı.”

Hayatını dokumacılıkla geçiren Yanık, usta elleriyle havludan yatak örtüsüne, bornozdan dantellere kadar birçok ürünü kendi dükkânında sergiliyor. Yıllardır bireysel emekle üretim yapan Yanık, artık yaşının da ilerlemesiyle birlikte yalnızlık çekiyor. “Sanat Öğrenmek İçin Dağları Aştım” Dokumacılık sevdası, onu çocuk yaşta Beypazarı’na getirdi. O dönem ulaşımın kısıtlı olması nedeniyle Çamlıdere’den Beypazarı’na iki gün yürüyerek geldiğini anlatan Yanık, “Bir sanat öğreneyim diye yola çıktım. Araba yok, yol yok. Dağları aşıp geldim buraya” diyor. “Hayatımda Hiç Çırağım Olmadı” Yıllardır yaptığı mesleği tek başına sürdüren Yanık, en büyük sıkıntısının çırak bulamamak olduğunu söylüyor. “Benim hayatta bir tane çırağım olmadı, ortağım da olmadı. Her şeyi tek başıma yaptım. Çok zorlandım” sözleriyle yaşadığı zorlukları özetliyor. “Çıraklık Bitti, Ama Umudum Bitmedi” Gençlerin bu tür mesleklere ilgi göstermediğini söyleyen Yanık, “Yoldan geçen bir gence desem ki, ‘Gel bu sanatı öğreteyim’, kimse ‘Allah razı olsun’ demez. Çıraklık bitti” diyerek üzüntüsünü dile getiriyor. Ancak buna rağmen hâlâ umudunu yitirmiyor: “Biri gelir öğrenir diye bekliyorum.” “Bu Sanat Yok Olmasın Diye Yazıyorum” El emeğine ve kültürel mirasa olan bağlılığını yalnızca dokumayla sınırlamayan Yanık, 50 yıldır günlük tuttuğunu da belirtiyor. Son zamanlarda yorulduğu için ara verdiğini ifade eden usta, yine de yazmaya ve anlatmaya devam etmek istiyor. Bir El Verin, Sanat Sürsün… 83 yaşındaki İsmail Yanık, yalnızca kendi emeğini değil, bir kültürü, bir geleneği yaşatmaya çalışıyor. “Bu meslek bitsin istemiyorum” diyen ustanın çağrısı, belki de geleceğin dokuma ustasını yüreklendirecek.