Çok değerli okuyucu, Bu hayatta pişmanlık duymadığım kararlardan biri; günlük tutmaya karar vermemdi. Belki günü güne yazamıyorum ama sayfalara baktığımda geçmişimdeki halimle konuşuyormuş gibi hissediyorum. Ben günlüğüme yazdığım olaylardan ziyade o anki düşüncelerimi okumayı seviyorum. Aklıma geldikçe günlüğümü açıp şöyle bir göz atıyorum.Bazı yerleri boş bırakmışım.Nedeni mi? Yaşarken de böyle boşluklar bırakmıyor muyuz? Bundan seneler sonra,bir yetişkin olduğumda- küçük hayalcinin yazdıklarını okuduğumda-  kendimle çok eğleneceğime eminim. Çünkü ben geçmiş zamandaki ben’in yazdıklarını tekrar tekrar okumaya bayılıyorum.Siz de denemelisiniz. Hatta bir keresinde eski hikayelere göz atarken geçmişimden geleceğime bir mektup aldım. Çok ayrıntıya girmeyeceğim ama kendime şunu yazmışım; “Ne yaparsan yap, ben seninle hep gurur duyacağım.” Bunu okuduğumda çok tuhaf hissettim. Gerçekten tuhaftı.. Bu hissi nasıl tarif edeceğimi bilmiyorum. Garip bir kişiliğim var ve gelecekteki kendime yardımcı olmak için bu tür mektupları çoğaltmaya karar verdim. Gerçi bunun günlük tutmaktan pek bir farkı yok ama ben günlüğüme bir arkadaşa yazar gibi yazıyorum, mektubu ise kendime yazmışım. Umarım bunu yapan tek ben değilimdir!;) Her neyse, aslında buraya bir not bırakmaya geldim. Çünkü bunu diğer insanların da okumasını arzuluyorum.Yine günlüğüme  yazdığım bir bölümü sizinle  paylaşmak istiyorum “Sevgili günlük,” diye başlamışım her zamanki gibi. “Bağları giderek azalan bir ırkız biz. Ne kadar savaşırsak savaşalım yavaşça duygularımızı kaybediyoruz. Tıpkı Seraph Of The End mangasındaki vampirlerin insani yönlerini her geçen gün kaybetmeleri gibi biz de her geçen gün insanlığımızı, birbirimize olan bağlarımızı, inançlarımızı, değerlerimizi kaybediyoruz, canavarlaşıyoruz. Belki de uykuda olan asıl canavarlar bizleriz. Sonuçta insan ırkının hikayelerde “canavar” olarak görülmesinin haklı nedenleri var.” Ve bunun altında şöyle yazıyor; “Şu anın bile belli değil. Birşey yapmak istiyorsan şimdi yap. Belki daha sonra yapamayabilirsin/ yapmak için özgürlüğün olmaz.” Belki de bir insanın kendisine yapacağı en büyük iyiliklerden biri günlük tutmak,zamanı hafızaya almak;unutmamak,unutturmamak…