Çok değerli okuyucu,  Bana öyle geliyor ki dünya  insanoğluna karşı öfkeli.Çok da haksız sayılmaz. Biz insanlar doğanın dengesini bozuyor, akıl almaz kötülükler yapıyoruz. Yakıyoruz,kirletiyoruz,yıkıyoruz.O kadar bencil ve tutarsız olduk  ki doğa bize karşı  ne yapacağını şaşırmış durumda.Bunca kötülüğe nasıl cevap vereceğini şaşırıyor. Çoğu zaman şefkatle sarsa da genellikle sert.Düşünsenize rüzgarlar öfkeli; yağmurlar küskün, hatta yeryüzüne inmeyi bile reddediyorlar. Çünkü en güzel manzaralarını, ilk aşkları olan ağaçları canice katlettik. Yenileri dikilmedikçe doğa  yeni bir hayat vermeyecek bize. Böyle giderse toprak da bize küsecek,zaten çoğu yer kurak ve verimsiz,ölü gibi.Ve en önemlisi bu toprakların insanları sinirli, yorgun…Ümitsiz bir vaka bu insanoğlu. Giderek tükeniyor  dünyamız.Su kaynaklarımız,ormanlarımız,denizlerimiz,çeşit çeşit bitki örtümüz,elimizden kayıp gidiyor. Bir hiç uğruna… Yıldızlar bile uzak ve görünmez oldular artık. Belki de insanlar artık bu kadar kötü ve mutsuz oldukları için saklanıyorlardır. Kim bilir… Bize söylemek istedikleri çok şey var sanki. Bu çok net. Doğanın sesi artık zaman  zaman dinlediğimiz rahatlatıcı melodilere  benzemiyor, daha çok bir uyarı işareti gibi. Tıpkı doğaüstü bir olayı farkettiklerinde sürekli köpeklerin havlaması gibi doğanın da insanlara söylemek istedikleri var. Ama onların -ikisinin de- dillerini anlamıyoruz. Bize karşı merhametliler mi yoksa  öfkeliler mi? Ben de anlamıyorum. Anlasaydım bile ne olurdu kestiremiyorum. Her güzel şeyin bir eksi yanı, bir olumsuz yanı  olduğunu biliyorum. Yine de içimde güçlü bir his var.Böyle giderse  sanki serinletici rüzgarlar bize doğru esmeyecek.  Ölümler, cinayetler, şehitler, yangınlar, doğa kirliliği, israf, açgözlülük, adaletsizlik ve çok daha fazlası… Ve tüm bunlar konuşamayan,sessiz canlılarda bile öfkeye sebep…  Kendi kendimizi bataklığa sürüklüyoruz . Ve bunun hakkında ne kadar konuşursak konuşalım sadece lafta kalıyor. Sanki sonunu iyi bildiğimiz bir oyunu oynuyoruz. Geçmişten bugüne  gelen kahraman hikayeleri hep anlatılır. Tarihte nice yiğit kahramanlar vardır. Peki şimdi nerede bu kahramanlar? Şimdi hangimiz kahramanız? Lafa gelince madem her birimiz  birer kahramanız,bunca kötülük ve duyarsızlık karşısında ne yapıyoruz? Masallarda,filmlerde,hikayelerde  her zaman iyiler kazanır, peki gerçek hayatta neden  herkes bu kadar sessiz ve cahil? Şimdiki zamanda insanlığın iyiyi yapacak kalpleri var mı gerçekten? Bilmiyorum… Yine de umutlu olmak istiyorum,siz de olun.Her an her şey değişebilir.