Her bayram öncesi, farklı bir ruh hali sarar insanı… Kimleri? Gurbette, evinden uzakta yaşayanları. Nasıl derler? Sanki başka bir zaman diliminde esir kalmış gibi, Oradan çıkmak ister ama çıkmak istemezmiş gibi de… Bir ikilem içinde herkes. Neden böyle? İnsanın hayatını değiştirme gücü belli ölçüdeyken, Geri kalan her şey kaderden ibaretmiş gibi gelir. İstersek de, hayatımızı farklı kılmayı, “Yazılmış olanı yaşar herkes,” deriz. Sonra “kaderimiz bu,” der, susarız. Bu ne isyan, ne de tam bir kabulleniş, Sadece sabrın başka bir boyutudur. Bayram gelince insan kendini öksüz gibi hisseder işte. Şikayet edemez, çünkü “Sen seçtin, sen yaşıyorsun,” derler. Sitem bile edemez insan. Eskilerde yaşadığın bayramlar, Sanki başka bir evrende yaşanmış gibidir… Gurbette bayram sadece yakınlarını arayıp, Bayramlarını kutladığın o anlardan ibarettir. Gerisi yoktur. Güçlü görünsek de, ruhumuz hassastır aslında. Neredeyse “Bayram gelmesin, hüzünlenmeyelim,” deriz. Ruhumuz, eskide yaşanan bayramlarla, Günümüz bayramları arasında kalakalır, bocalar. Peki biz neden hep “Eskiden bayramlar güzeldi” deriz? Çünkü o anlarda daha çok içtenlik, sevgi ve insanlık vardı. Bugün mü? Çok farklı, çok uzak… Ne o eski heyecan ne o eski telaş kaldı. Kim bilir daha neleri yitireceğiz? Her şeye rağmen, Güzel bir bayram geçirmeniz dileğiyle… Hatırlayıp hatırlanmak, Ve sadece sevginin olduğu bir bayram olsun… Kurban Bayramınız mübarek olsun. Aylin Özgür