Geldi yine Cumhuriyet Bayramımız. 102 yıl önce kurulmuş Türkiye Cumhuriyeti. “Nereden nereye...” diye iç geçirir kimimiz. Evet, tamı tamına 102 yıl! Ne çok şey değişti, değil mi? Atamızın ve diğer mücadelecilerin savaş vererek, uğraş vererek, canları pahasına, her şeyi kaybetme pahasına kurmuşlar güzel ülkemizi. Kutlu olsun hepimize. Kutlu olsun o günü hep ananlara. Kutlu olsun minnetini dile getirenlere. Eskiden ne çok mücadele varmış… Kimse “off” dememiş, “pof” dememiş — savaşmış. Hani biz ara ara “eskiden daha iyiymiş her şey” diyoruz ya, işte o eskiden, daha fazla uğraş ve emek varmış. Canları pahasına vatan kurmak için verilen uğraşlar, günümüzle kıyaslanamaz. Biz ise karşılaştırır dururuz. Karşılaştırma yapılmayacak kadar değerliydi o anlar. Düşünsenize… bir ülke kuruldu: Adı Türkiye, Dili Türkçe, Kurucusu Mustafa Kemal Atatürk. Ülkemizin kurulmasına destek olanlar, acaba günümüzde bizim gibi her anları şikâyet dolu muydu? Her ters giden şeyin sorumlusu olarak başkasını mı suçlamışlardır? Koskoca bir ülke kurmuşlar. Her yanı deniz, Her yanı bereketli toprak, Her yanı tarih, Her yanı mucize: Türkiye. Cumhuriyet Bayramımız Kutlu Olsun! Aylin Özgür