Tutulma zamanları yüzleşme zamanlarıdır,
Farketme bırakma ve hatta özgürleşme.
Eski defterleri kapatıp yepyeni yollar çizebilme enerjisini barındırsa da önce yüzleşmek gerekir.
Hayat, bu dönemlerde bir ayna tutar ruhumuza.
Kimi zaman tanıdık yüzler gösterir bize, kimi zaman aynı acının farklı bir maskesini.
İçimizde gizlediğimiz hangi kırgınlık varsa, o aynada yankılanır.
Ve biz, hep aynı sorunları yaşarken, sorarız kendimize:
Neden yine ben?
Neden yine aynı hikâye?
Neden çıkamıyorum bu döngüden?
Halbuki böyle başlamamıstı hiç bir şey,
Bu kez sanıyordum ki , çok farklı öncekinden..
Deriz ki beddua mı var üstümde ah mı?
Lanetli miyim yoksa ben?
Oysa bu, bir lanet değil; bir çağrıdır.
Ruhunun derinliklerinden yükselen bir hatırlatma…
Geçmişin izlerini silmek değil, onlardan öğrenmek için.
Çünkü hiçbir sınav sebepsiz yere tekrar etmez. Tekrar eden döngülerin sebebi bizim o dersi öğrenmemiş olmamızdır.
Karma, bize unuttuğumuz dersleri hatırlatır; özgürleşmemiz için sabırla kapımızı çalar , aynı sabrı biz gösteremeyecek olursak dersi alamazsak
Veya kaçarsak döngüden, yeniden çıkar karşımıza ..
İyileşmeye niyet ettiğinde önce sorular değişir niye hep ben yerine;
Ben bu durumdan ne ders almalıyım?
Bu kişi bana neyi öğretmekle görevli?
Farketmem gerekenleri nerede gözden kaçırıyorum?
Bu sorular farketmemizi sağlar.
✨ Karma temizliği, işte tam da burada devreye girer.
Bu hesap silme değil, bilgelik kazanmadır. Atalardan kalan yüklerin, eski sözlerin, yarım kalmış duyguların çözülmesidir.
Bir düğümü çözdüğünde sadece kendini değil, senden önceki ve sonraki nesilleri de özgür bırakırsın.
Farkettiğinde bir ormanın sessizliğinde rüzgârla konuşurken
Bir dolunayın ışığında gözlerini kapatıp niyet ederken
Ya da sadece kendi kalbinin sesini dinlerken… Karma çözülmeye, zincirler kırılmaya yükler hafiflemeye başlar.
Çünkü özgürleşmek, unutmak değil; anlamaktır. Diğer türlüsü sadece tortuları halının altına süpürmektir.
Farketmek karmayı şifalandırmak
Geçmişini anlamak, geleceğini kutsamaktır.
Unutma: Karma kader değildir.
Dersi aldığında kapanan bir sayfadır.
Ve o sayfa kapandığında, hayatında yepyeni bir sayfa açılır, ruhunun asıl hikâyesi başlar...
Feyzahan Ece Gedikli