Haftanın Kelimesi: Belki
Ve insan "belki"lere bırakınca hayallerini,hiç yaşamamış sayıyor kendini..."
BELKİ...
Hayat geriye dönüp baktığımızda, “belki”lerle dolu bir yolculuk gibi görünür. Her seçim, her sessizlik, her geç kalış ya da erken vazgeçiş... İçimizde yankılanan o tek kelimeyle sorgulanır: Belki.
Belki az önce uçurduğunuz kuş göğünüze en yakışandı.
Belki sapmadığınız o dikenli yol bahçenize ekilecek eşsiz güllerle doluydu.
Belki söylemediğiniz o söz kurulmuş ve kurulacak olan tüm cümlelerin en güzeliydi.
Belki kırdığınız o kalp sizi bu dünyada en çok sevene aitti.
Hayat bir ormansa belki de kestiğiniz o fidan ,yaktığınız o ağaç;ağaçların en görkemlisi,en yeşili,en bereketlisiydi.
Binmediğiniz o gemi,indiğiniz o tren,beklemekten usandığınız o yolcu,çarptığınız o kapı,açmaya üşendiğiniz o pencere,kapattığınız o defter
yırttığınız o sayfa,okumaya değer görmediğiniz o satır,soldurduğunuz o çiçek belki de size bahşedilmiş armağanların en kıymetlisiydi.
İşte tüm bu kırılma anlarında hayat bir soru bırakiyor avuçlarımıza.
Ya belki?...Bilinmez bir hiçlik.
Ne tam bir pişmanlık,ne de tam bir umut.
Yarım kalmış tüm ihtimallerin ortak paydası.
Belki bir adım daha atsaydık bambaşka bir ömürle tanışacaktık.
Belki vazgeçmeseydik, hayat tam da olması gereken hâline kavuşacaktı.
Ve belki, biz o an’ın içinde kalmak yerine geçip gittiğimiz için, bir daha hiç dönmeyecek zamanları geride bıraktık.
Dönülmez zamanlarda yaşıyoruz.
Dönülmez zamanları özlüyoruz.
Dönülmez zamanları bekliyoruz.
Belki diye bir kelime var, yaşanmış ve yaşanası her duruma yakışan en doğru cevap.
Dedim ya,ne tam bir pişmanlık, ne de tam bir umut…
Yarım kalmış tüm ihtimallerin ortak paydası.
Ve insan, hayallerini "belki"lere bırakınca...
Bir süre sonra, bu dünyada hep eksikmiş gibi hissediyor kendini.
Çünkü bazı ihtimaller yaşanmadığında değil, yaşanabilecek olduğunu bilip de ertelendiğinde daha çok acıtıyor.
Ve insan "belki"lere bırakınca hayallerini,hiç yaşamamış sayıyor kendini.
Son olarak,belki bir kuş uçmayacak üstümüzden,kanadından bir tüy de düşmeyecek.
Ama yine de ümitvar olmak lazım.
Kim bilir belki bu yaz umduğumuzdan daha iyi geçer…