Hiçbir zaman kolay bir hayatım olmadı. Çocuk yaşta dışlanan, evin “aykırı” kızı oldum hep. Ben ne yaptıysam, kalbimin sesini dinleyerek yaptım. O ses beni bazen yalnızlığa, bazen sessizliğe sürükledi. Ama hiçbir zaman kendim olmaktan vazgeçmedim. Büyüdüm. Ama aykırılığım peşimi bırakmadı. Toplumun dayattığı kalıplara sığamadım. “Uslu” bir eş, “makbul” bir anne, “gölge” bir kadın olmadım. İçimde yanan o ateş vardı ya… İşte o hiç sönmedi. Ben belki onlar gibi değildim ama onlar da hiçbir zaman benim gibi olamadı. Doğrularım uğruna bedel ödedim. Kimi zaman görmezden gelindim, kimi zaman yok sayıldım. Ama ne olursa olsun kendime verdiğim sözden dönmedim. Çünkü biliyordum: Kendin olmamanın cezası, kendin olmanın bedelinden daha ağır. Belki klasik bir anne olmadım... Ama çocuklarımı çok sevdim. Onları kendime benzetmeye çalışmadım, tam tersine özgür düşünsünler, özgür yaşasınlar diye hayatlarında yer açtım. Şimdi anlamayabilirler… Ama bir gün büyüdüklerinde “Benim annem farklıydı ama iyi ki böyleydi” diyecekler. Ve anladıkları gün, benim aykırılığımla gurur duyacaklar. Sonra bir gün… Beni anlayan bir kişi çıktı karşıma. O bir kişi, bana açtığı kapıyla binlerin, on binlerin, belki bir gün milyonların yolunu araladı. Şimdi inancım daha da büyüdü: Benim gibi düşünen su damlaları birleşecek. Göller, nehirler olup denizlere, denizler okyanuslara karışacak. Ve biz; Yalnız olmadığımızı, Bu dünyanın bizim gibi hissedenlere de ihtiyacı olduğunu göstereceğiz. Bugün hâlâ bazıları gözümün içine bakıp "Bu yazılar gerçekten senin mi?" diyor. Çünkü o kadar kör kaldılar ki beni göremediler. Oysa ben hep oradaydım. Sessizce yazıyor, sessizce direniyordum. Ve gün gelecek... Bana engel olanlar bile beni tanıdıkları için gurur duyacak. "Biz tanırdık onu," diyecekler. Belki değeri, tıpkı nice sanatçılar gibi, gittikten sonra anlaşılanlardan biri olacağım. Ama bilsinler: Ben yüreklerde ve zihinlerde hiç ölmeyeceğim. Benim gibi olanlara sesleniyorum: Yalnız değiliz. Ve çok güçlüyüz. Bugün değilse de bir gün… Bu güç, bu ses, Bir okyanusa dönüşecek. > Olumlama: Ben kendime sadığım. Kendim olmaktan gurur duyuyorum. Farklılığım benim özgünlüğüm ve en kıymetli yanım. Bugün geçmişime teşekkür ediyor, yoluma cesaretle devam ediyorum.   Sevgi ve saygılarımla, Raziye Gökbudak