Bir şişe su… Market rafında 5 lira. Otobüs yolculuğunda 10 lira. Restoranda 20 lira. Lüks bir otelde 50 lira. Su hep aynı su. Aynı berraklık, aynı tat, aynı öz… Değişen tek şey, bulunduğu yerin ona biçtiği değer. Hayatın içinde de böyledir. Kimi zaman yıllarınızı verirsiniz. Gecenizi gündüzünüze katarsınız, içinizdeki duyguları kelimelere dökersiniz. Ortaya, yüreğinizin en derininden kopup gelen bir eser çıkar. Ama biri gelir, o emeğe “boş” der. Başka biri küçümser, alay eder, hatta dalga geçer. İşte o an, insanın içinde ince bir sızı oluşur. Çünkü beklediğiniz destek, en yakınızdan gelmelidir sanırsınız. Oysa çoğu zaman en yakınımız bile, değerimizi doğru göremeyebilir. Bazen bu, anlamamaktan; bazen kıskançlıktan; bazen de kendi eksiklerini sizin üzerinizden örtme çabasından kaynaklanır. Psikolojide bu duruma “yansıtma” denir. Kendi yapamadıklarını, kendi hayallerini, kendi cesaret edemediklerini… sizin başarmanız onlara rahatsızlık verir. Ve değerinizi küçültmek, onların kendi iç huzurlarını korumalarının en kolay yoludur. Ama burada bilmeniz gereken çok önemli bir gerçek var: Suyun değeri, şişenin etiketiyle değil, suyun özüyle belirlenir. Siz de öylesiniz. Bulunduğunuz yer, çevrenizdeki insanların algısı, sizin öz değerinizi değiştirmez. Sadece dışarıdan görünen “fiyat” değişir. Toplumsal olarak da bu bir yaradır. Biz, çoğu zaman değerli olanı kendi içimizde değil, başkalarının onayında ararız. Halbuki en kıymetli onay, kendi vicdanımızdan ve emeğimizden gelir. Eğer bugün kendinizi “market rafındaki ucuz su” gibi hissediyorsanız, bilin ki bu sizin değerinizi yansıtmıyor. Sadece yanlış yerde duruyorsunuz. Ve doğru yerde, doğru insanların karşısında, hak ettiğiniz değeri bulacaksınız. Çünkü suyun özü değişmez. Siz de değişmezsiniz. Yeter ki kendinizi, kendi gözünüzde eksiltmeyin. Raziye Gökbudak